Ik Wonder Jou

Maandagavond 21.00 uur. Het was koud: -11 graden. Samen met een groep ging ik hardlopen. Tijdens de cooling down voelde ik mij duizelig worden. Mijn hart stopte met tikken… een hartstilstand.

De deurbel gaat. Ik wacht even en hoop dat mijn boys of André open zullen doen, zodat ik niet naar beneden hoef te rennen. Een pakketje. Dan hoor ik ineens een schreeuw van beneden: “Mam, kom eens kijken!”

Soms begrijp je het nog steeds niet. Je ziet het wel, maar eigenlijk ook niet. In de Bijbel lezen we zoveel woorden die we wel begrijpen, maar eigenlijk ook niet. Het woord GND betekent ‘onverdiende gunst’.

Voordat Jezus op aarde kwam, hadden de Israëlieten een andere oplossing: ze legden hun last van schuld, schaamte en fouten op de rug van een bok. Een echte bok.

Jezus kijkt naar je. Hij ziet wat je anders had moeten doen en ziet je verlangen naar liefde, acceptatie en… vergeving. Jezus reikt jou de hand. Vergeving voor jou. Genade. Zomaar, voor niets.

Groen gras is een beeld van overvloed en vruchtbaarheid. Ga daar lekker in zitten. Geen haast, geen gedoe. Zit. Rust. Wacht. Zitten is overgeven. Zitten is laten gaan. Zitten is vertrouwen.  

Jezus vermenigvuldigt wat wij aan Hem geven. Dat geldt ook voor jou! Schenk Hem wat je hebt en ontdek dat Hij je meer teruggeeft dan je in handen had. Durf jij het aan? Geef Hem anders eerst een klein beetje.

Ik was in één dag ziek. Ik zou die avond spreken op een kerstevent. Schilderijen zouden onthuld worden met een heel koor erbij, maar nu kon ik niets meer. Wat voelde ik mij zielig. Wat had ik een medelijden met mijzelf.