Ben jij een zondebok?

“Waar zijn de sleutels van de auto?”

Ja hoor, geven ze mij weer de schuld! De hele familie kijkt dan naar mij. Altijd. Waarom? Wat denk je? Ik ben blijkbaar degene die het allerbest sleutels kan ‘verstoppen’. Helaas weet ikzelf dan ook niet meer waar ik ze precies heb ‘verstopt’. Tegenwoordig draag ik mijn schuld waardig. Ik neem de schuld al op mij, nog voordat ik heb nagedacht of ik überhaupt wel in de auto gereden heb. Zo erg is het… 

Ben jij de zondebok in de familie? Op jouw werkplek? In de buurt?

Hoe kom je van die titel af? Wijs gewoon iemand anders aan! “Vanaf nu ben jij gewoon de zondebok, ik ben er zo klaar mee. Ik wil vrijheid. Ik ben het waard om op waarde geschat te worden.”

Goed nieuws! Jezus stak Zijn vinger op. Hij zei: “Maak Mij de zondebok. Laat Mij de last van afwijzing en schuld dragen. Ik schenk jou, daarvoor in de plaats Mijn waarde, Mijn vrijheid, Mijn schuldeloosheid.”

Voordat Jezus op aarde kwam, hadden de Israëlieten een andere oplossing: ze legden hun last van schuld, schaamte en fouten op de rug van een bok. Een echte bok. Hij werd elk jaar bepakt en bezakt met de schuld van het hele volk en losgelaten aan de rand van de woestijn en zo weggejaagd. Daar ging hij. Alleen. De dood tegemoet.

“Zo zal de bok alles wat de mensen verkeerd gedaan hebben, van de mensen wegnemen en naar een onbewoonbaar land brengen. In de woestijn moet hij de bok vrijlaten.” (Leviticus 16:22, BB)

Ook namen ze een tweede bok. Deze werd geofferd. In plaats van bloed en dood van mensen, droeg de zondebok alles tot de dood erop volgde.

Maar Jezus bracht ons een definitieve oplossing: “We dwaalden allemaal rond als schapen [ die geen herder hebben ]. We deden allemaal wat we zelf wilden. Maar de Heer heeft al ónze ongehoorzaamheid op Hém gelegd.” (Jesaja 53:6, BB)

Zullen we samen bidden? “Wij zijn U zo dankbaar dat U van ons vrije mensen hebt gemaakt. Ik ben dankbaar dat mijn hart dit steeds meer en meer gaat begrijpen. Heer Jezus, ik prijs Uw naam! Amen.”