Gebeuren er nog wonderen?

Ken jij iemand die een wonder heeft meegemaakt? Ik wel! Namelijk ikzelf 🙂 

Maandagavond 21.00 uur. Het was koud: -11 graden. Tijd om mijn veters te strikken en de deur uit te gaan. Samen met een groep ging ik hardlopen. Tijdens de cooling down voelde ik mij duizelig worden. Mijn hart stopte met tikken… een hartstilstand. Paniek in de groep! 1-1-2 werd gebeld. Ik was er niet meer…

Twee dames knielden bij mij neer en gingen mij reanimeren. Ooit hadden ze gehoord hoe dat moest. De ambulance was binnen 4 minuten bij mij. Een wonder. Ik kreeg een schok van de AED. Helaas, mijn hart zweeg. Nog een schok, niets. En daarna nog een schok van de AED. Toen kwam het ritme van leven weer op gang. Ik was buiten bewustzijn en op de Intensive Care waren de zorgen groot. Een kasplantje was de prognose van de deskundigen, als ze het al overleeft… 

God deed een wonder. 

Het ritme van leven kwam weer op gang in mij. Ik ben zo dankbaar voor elke dag. Ik weet hoe het voelt om niets te kunnen. De cellen in mijn lijf weten hoe het voelt als het leven stopt. Juist dat maakt het leven voor mij zo bijzonder. En dat ik elke dag met jou mag optrekken is extra speciaal. Dankjewel daarvoor…

Als God een wonder in mijn leven kan doen, kan Hij dat ook in jouw leven doen.

Waarom ik het wel heb gered en geliefden van jou misschien niet, daar heb ik geen antwoord op. Zoals ik op zoveel moeilijke levensvragen geen antwoord heb.

Maar zullen we deze tekst uit Psalm 91:2 samen hardop uitspreken?

“Bij U ben ik zo veilig als in een schuilplaats, zo veilig als in een burcht. U bent mijn God. Ik vertrouw op U.” (BB)