Aan tafel!

Ik kook altijd teveel… Ik weet niet hoe dat komt. Het kan zijn dat mijn boys met de schoenmaten 45, 46 en 47 altijd hongerig kijken, waardoor ik op voorhand al denk dat ik tekort kom. Zo iets.

De vrienden van Jezus hielden ook van genoeg, maar werden zenuwachtig toen duidelijk werd dat er te weinig eten zou zijn. Wat zeg ik, veel te weinig!

5000 mannen waren bijeengekomen. Dan heb ik de vrouwen en kinderen nog niet meegerekend. Filippus werd daar wat zenuwachtig van: “Zelfs als we voor 200 zilverstukken brood zouden kopen, zou dat nog niet genoeg zijn voor al die mensen. Zelfs niet als iedereen een heel klein beetje kreeg.” (Johannes 6:7, BB)

Andreas probeert ook in oplossingen te denken. Ik vind hem persoonlijk bijzonder optimistisch. Wat zegt hij? “Hier is een jongetje dat vijf broden en twee vissen bij zich heeft. Maar dat is natuurlijk lang niet genoeg voor zoveel mensen.” (Johannes 6:9, BB)

Nou, dat gaat lekker… Ik kan me voorstellen dat Jezus met een grote glimlach naar Andreas heeft gekeken. “Dat noem ik nou meedenken, vriend, maar wat denk je zelf…?”

Maar Jezus doet iets anders: “Toen nam Jezus de broden, dankte God ervoor en verdeelde ze onder de leerlingen. En de leerlingen verdeelden het brood onder de mensen die daar zaten. Hetzelfde deed Hij met de vissen. En Hij gaf alle mensen zoveel als ze wilden.” (Johannes 6:11, BB)

Jezus vermenigvuldigt wat wij aan Hem geven. Dat geldt ook voor jou! Schenk Hem wat je hebt en ontdek dat Hij je meer teruggeeft dan je in handen had. Durf jij het aan?

Geef Hem anders eerst een klein beetje. Vijf broodjes en twee visjes was niets in verhouding met een menigte van 5.000 mannen die trek hebben. 

Daarom daag ik je uit: Begin met kleine stappen te zetten in vertrouwen en ontdek dat je grote afstanden zult gaan overbruggen. Welkom aan tafel bij jouw Heer!