Houdt God van jou? ?

Herken je deze gedachten? 

“Houdt God van mij? 

Heb je wel eens goed naar mij gekeken?

Ken je mijn gevoelens? Mijn angsten?

Mijzelf tolereren, lukt nog wel, maar mezelf liefhebben is echt een brug te ver…”

In Psalm 31:10 lees je hoe moeilijk David het heeft: “Heb medelijden met me, Heer, want ik zit in grote moeilijkheden. Mijn ogen staan dof van verdriet. Mijn binnenste doet pijn. Mijn lichaam is zwak geworden.” (BB)

En David geeft zichzelf hiervan de schuld… “Dat komt doordat ik verkeerd heb gedaan.” (Vers 11)

David bedenkt wat anderen wel niet van hem zullen vinden… “Mijn vijanden lachen me uit. Mijn buren willen mij niet meer kennen. Mijn vrienden schrikken als ze me zien. Als ze mij op straat tegenkomen, lopen ze snel een andere kant op.” (Vers 12)

Best heftig om dit te ervaren, toch? Hoe lost David deze nare gevoelens op? 

Na deze treurige woorden over zichzelf uitgesproken te hebben, gaat hij niet in een hoek zitten. Hij trekt de dekens niet over zijn hoofd. Integendeel! David spreekt het volgende uit in vers 15 en 17:

“Maar ik vertrouw op U, Heer. Want U bent mijn God. (…) Zorg alstublieft voor mij. Red mij omdat U van mij houdt.” 

Hoor je dat? God houdt van je!

En we lezen dat ook in 1 Tessalonicenzen 1:4: “Beste broeders en zusters, wij weten dat God van u houdt.” (BB)

Ik daag je uit om samen met mij én David de volgende zinnen uit te spreken: “Here God, ik vertrouw U. U bent mijn God! U houdt van mij. Dank U!”