Laat me slapen!

Ik lag te slapen. Ineens hoorde ik mijn jongste zoon roepen. Binnen een paar tellen stond ik naast mijn bed. Met een enorm duf hoofd liep ik zijn kamer binnen.

Hij droomde …
Lekker dan … ik was juist zo heerlijk in dromenland … en bedankt!

Samuël lag ook te slapen toen God hem riep. Maar hij had geen idee dat het God was die tot hem sprak. Hij sprong uit zijn bed en liep naar de oude Eli. ‘Heeft u mij geroepen?’

Maar Eli had hem niet geroepen. Dit gebeurde nog twee keer.

‘Daarom zei Eli tegen Samuel:
“Ga weer naar bed.
En als Hij je roept, moet je zeggen:
‘Spreek Heer, ik luister.’’
(1 Samuël 3:7, BB)

Ik denk dat Samuël met bibberende knieën in bed lag. Toen riep God hem weer en hij antwoordde:

‘”Spreek, want ik luister.”’
(1 Samuël 3:10, BB)

Als we tijdens een slapeloze nacht God zoeken en Hem vragen wat Hij wil spreken tot ons hart, antwoord dan: “Spreek, want ik luister.”
Ga doen wat je van binnen weet dat je moet doen. Maar o, wat is dit vaak moeilijk. Zeker als je zelfs boos bent, omdat je niet kunt slapen. Maar besef dat misschien de nacht het enige moment is waarop je niet wordt afgeleid. Dit is het moment waarop je echt kunt luisteren.

Niet slapen wordt zinvol,
als je zin geeft aan het moment
door gebed.

Zullen we samen bidden?
‘Als ik wakker lig, wilt U mij helpen herinneren dat ik juist in die stilte Uw stem kan horen? Ik wil me geen zorgen maken over de dag van morgen. U zult ook morgen bij mij zijn. Amen.’

Bezinningsvraag:

• Wat zal het verschil in je leven zijn, als je tijdens een slapeloze nacht, God vraagt om tot jou te spreken?

Je weet het:
Niet slapen wordt zinvol,
als je zin geeft aan het moment door gebed.