‘Ik ben weer thuis!’

‘Hoe gaat het nu met je,Wilma?’
Deze vraag krijg ik regelmatig:
‘Ik ben weer thuis!’

Na weken in een bed te hebben gelegen, omgeven door witte muren, is thuiskomen onvergetelijk!
Geen cardiologen die nieuwe scenario’s bedenken voor mijn hart, geen apparaten waarmee het hartritme wordt gecontroleerd en andere testen worden gedaan. Geen rood belletje waarop ik moet drukken, als ik hulp nodig heb… en dan maar wachten totdat iemand komt. Geen schrikreacties als ik op de monitor ineens een storing zie.

Nadat ik een vier dagen weer thuis was, ging het mis. Ik kreeg hartritmestoornissen waar mijn hart zelf niet uitkwam. In de ambulance met sirenes aan ging ik naar Amsterdam. Zo spannend. Nog nooit in mijn leven heb ik zo vaak God aangeroepen. Nog nooit zoveel zijn woorden uitgesproken.

‘Hij is de rots onder mijn voeten.
Hij is de burcht waarin ik veilig ben.
Ik zal niet verslagen worden door mijn vijanden.’ (Psalm 62:3, BB)

Inmiddels gaat het goed. Bepaalde medicatie is verdubbeld en slaat aan. Mijn hart is sindsdien niet meer op drift geraakt. Ik oefen thuis met lopen, met bukken en kan aan tafel eten. Praten gaat nog als een tierelier. Dus berg je maar:)

Duizend maal dank voor jullie gebed, kaarten, bloemen en meeleven. Het was zo troostend en bemoedigend voor mij. We zijn echt een Ik Wonder Jou familie! En jij hoort daarbij!
Mijn gebed voor jou is dat de liefde, vrede, rust en power van God in jouw leven zijn uitwerking zal hebben. Zorg dat je God beter leert kennen, elke dag meer en meer Zijn liefde, genade en hoop voor jouw toekomst mag ontdekken. Op dat fundament kun je bouwen in goede en slechte tijden.

‘Alle eer is voor onze God en Vader, voor eeuwig! Amen! Zo is het!’
(Filippenzen 4:20, BB)

Beloof me dat jullie met een grote glimlach vandaag aan de slag gaan en bij elke stap danken voor het feit dat je kunt lopen, werken dat en je hart de hele dag zo geweldig voor je werkt.

Zullen we samen bidden?
‘Dat we leven is een wonder. Vandaag kiezen we ervoor om zo dankbaar te zijn dat ons hart tikt. Alle eer aan U. Amen.’

De komende dagen deel ik meer over mijn ‘belevenissen’ in het ziekenhuis, ik wens je van harte toe dat het jouw hart mag zegenen.