Triest of troost?

Ik kijk naar buiten en zie een grijze lucht. Het regent zacht, maar ongelooflijk lang. Een trieste dag. 

Triest komt van ‘tristis’, dat betekent treurig.
‘Tristesse’ is treurigheid.

Triest en troost.
Een verschil van twee letters, en toch een wereld van verschil.

Ik wens je toe dat één kleine zin het verschil mag gaan maken in jouw hart vandaag. 

Dat triest troost mag worden.
Hemelse troost. Hier komt die ene zin:

God houdt van je! Echt…

Laat deze woorden je mogen troosten vandaag. Hij heeft het beste met je voor. Hij wil dat je gelukkig bent.

Ik schrijf deze dagen over troost, omdat ik besef hoeveel triestigheid er in je leven kan zijn. Ik wil daar niet lichtvoetig over spreken, maar ik wil zo graag samen met je afdalen naar de put om er vervolgens samen, dankzij Gods liefde, genade en kracht weer uit te klimmen. Paulus en Silas waren in de kerker van ‘triestigheid’ opgesloten en let op wat zij daar in die donkerte doen:

“Maar toen het ongeveer middernacht was, baden Paulus en Silas en zongen ze lofliederen om God te prijzen…Alle deuren gingen open en de boeien van de gevangenen raakten los.” (Handelingen 16:25-26, BB)  

Paulus en Silas vonden troost door te zingen en God te aanbidden. Durf jij deze troost te zoeken als je je triest voelt?

Ik daag je uit om niet op je gevoel af te gaan, maar in geloof te handelen op het moment dat je geen uitweg meer ziet. 

Tast niet langer in het donker naar troost, maar hef je handen op naar God. 

Zullen we samen bidden? “Help Heer. Ik voel me zo verdrietig. Ik wil het uitzingen naar U. U bent hemels! Amen.”