Tikt je hart nog steeds?

Vandaag precies 7 jaar geleden lag ik aan allemaal draadjes en piepende apparaten op de mooiste kamer van het AMC met uitzicht over Amsterdam. Alleen. Ik had voor de tweede keer een hartstilstand.

Hoe kon dit?

Waarom?

Hoezo?

Wat nu?

Stel je voor dat?

Allemaal vragen die onbeantwoord blijven. Angstig maar vol vertrouwen in mijn Heer en Heiland lag ik stil. Afhankelijk van alles en iedereen, maar vooral van God. “Een wonder, Heer. Doe een wonder. Red mij!”

Het feit dat ik elke dag samen met jou mag optrekken en samen mag zoeken naar meer van Zijn aanwezigheid in ons hart, vind ik een groot cadeau. Dankjewel dat je deze geloofsreis met Ik Wonder Jou met mij wilt wandelen. 

• Ik weet hoe het voelt als doodsangst je cellen laten bibberen. 
• Ik weet hoe het voelt als het leven niet meer door je aderen stroomt.
• Ik weet hoe het voelt als alles wat zeker lijkt, onzeker is geworden.

Maar ik weet ook hoe het voelt om in die onzekerheid, grote zekerheid te kennen in mijn hart. God is erbij. Wat fijn! Zonder U kan ik niet. 

Hij zegt vandaag tegen jou: “Wees niet bang, want Ik ben met je. Kijk niet angstig rond, want Ik ben je God. Ik maak je sterk. Ik help je. Ik houd je stevig vast en Ik kom voor je op.” (Jesaja 41:10, BB)  

Zullen we samen Hem danken dat we mogen leven. Ik ben zo blij dat ik besta en ik ben zo blij dat jij bestaat!

“Heer, dank U dat ik mag leven. Als niet alles gaat zoals ik wens, dan geeft dat niet. U leeft in mijn hart! U bent mijn hartslag. U bent mijn kracht! Met U kan ik mij bang voelen, maar ben ik niet bang. Ik zie uit naar de wonderen die U doet in mij. Dank U, dank U, dank U dat ik besta!”