Ik voel me minder… ?

Ken je dit gevoel? De bel gaat. Je loopt met je tas naar de volgende les: Gym. Je kleedt je om en loopt de koude zaal in. Terwijl je wacht en ziet wat de docent heeft klaargezet, weet jij al hoe laat het is…

Er gaat gekozen worden. “We gaan twee partijen kiezen…” Je maakt je klein en wacht totdat iedereen vanaf de bank naar een groep is geroepen. Jouw naam is nog niet gevallen. Zo gaat het altijd… “En als laatste mag jij bij deze groep.”

Ken je dat gevoel? Ik hoop dat je het niet kent.

Maar veel van ons kennen het gevoel net niet gekozen te worden. Er net niet bij te horen. Net niet in de juiste maat te lopen. Net niet te voldoen aan de gestelde eisen en verwachtingen.

Althans… dat denk je over jezelf.

De overtuiging van wie jij bent en wat anderen van jou denken, heeft zich geworteld in je hart. Een venijnige opmerking van links en een vervelende ervaring van rechts hebben dit gekerfd in je ziel.

Je voelt je minder. 

Je bent minder… dit is inmiddels je vaste overtuiging.

Mag God met Zijn liefde jouw hart herschrijven? Mag Hij met Zijn liefdevolle aanraking woorden van acceptatie in je binnenste kerven? 

God plaatst geen pleister op de wond. God heelt wonden. Wonden van minderwaardigheid geneest Hij. 

Hoe? Door je te wijzen op de Koninklijke familie waar jij bij hoort. Gods familie. Pak het teamshirt van waardigheid op en wandel koninklijk vanaf jouw ‘gymbank’ naar het winnende team, Gods team. Jouw team waar liefde en acceptatie de baas zijn. Waar herstel en vernieuwing is.

“Maar in alle moeilijkheden zijn we meer dan overwinnaars, dankzij Hem die van ons houdt.” (Romeinen 8:37, BB)

Er is hoop. Ook voor jou.

Ik daag je uit: Als de bel gaat en je je tas oppakt om deze dag in te gaan, zie jezelf dan als teamlid van het koninklijke team. Jij bent niet minder, jij bent meer!