Ik heb het verprutst!

In de Bijbel lezen we het verhaal van een vrouw die zichzelf niet liefheeft (zie Johannes 8). Ze voelt zich minderwaardig als ze Jezus ontmoet: “U bent een Jood en ik een Samaritaan. Hoe kunt U mij aanspreken?” Mensen veroordelen haar, omdat ze de mist in is gegaan.

Mensen beschuldigden haar. Maar: “Wie zonder zonde is, moet de eerste steen gooien”, zegt Jezus.

Toen keek iedereen nog eens goed naar zichzelf:

Oordeel over zichzelf volgde. Nee, ook zij waren niet zonder zonde en ze vertrokken…

Dan vraagt Jezus aan de vrouw: “‘Waar is iedereen? Heeft niemand u veroordeeld?’ ‘Nee, Here,’ antwoordde zij. ‘Wel,’ zei Jezus, ‘Ik veroordeel u ook niet. Ga maar en zondig voortaan niet meer.’” (Vers 10 en 11, BB)

God houdt van je. Hij kent jou nog beter, dan jij jezelf kent. Hij ziet toekomst in jou! En dat terwijl wij er vaak van overtuigd zijn dat het verleden onze toekomst bepaalt.

Hoe kan ik je helpen om je hart te openen voor de Heer? Ik kan dat niet, maar ik heb wel goed nieuws: 

Degene die alle deuren kan openen, is jouw Hemelse Vader. Bij Hem zijn geen gesloten deuren. Hij doorbreekt, vernieuwd, hersteld en omarmd.

Laat jouw verleden niet je toekomst bepalen.

Jouw onbekende toekomst mag je tegemoet gaan met God die bekend is met jou.

Zullen we samen bidden? “Help mij om naar mijzelf te kijken zoals U mij ziet. Laat Uw liefde mijn hart genezen. Bij U heb ik het niet verprutst. Dankzij U kan ik mijzelf lief hebben. Dank U, Jezus!”