Hoe ga je om met verdriet?

Een onbestendig gevoel maakt zich meester van je. Je kijkt om je heen. Alles klopt. Bijna alles. Je hebt een bank om op te zitten, een koelkast, een dak boven je hoofd en een plant in de vensterbank. Check.  

Waarom voel je je dan vanbinnen lamlendig? Misschien gewoon omdat het een doordeweekse dag is, het buiten regent en je niet al te best geslapen hebt. Je realiseert je dat je veel nare dingen hebt meegemaakt in je leven. Iedereen maakt rampen mee, maar jij hebt wel de ‘hoofdprijs’ gescoord. Zelfs jouw plant in de vensterbank zal bij deze woorden bevestigend knikken. Hoe ga je met verdriet om?

Soms regent het.
Ook vanbinnen.
Druilerig weer.

Door verdriet gaan alarmbellen in je lichaam af. Je staat op scherp. Je piekert je drie keer in de rondte in jouw zoektocht naar de oorzaak en de oplossing. Dat is een gezonde reactie. Bij gevaar gaat immers alles in je systeem op zoek naar oplossingen en nieuwe wegen om het ‘gevaar’ te overwinnen. Zo zijn we nou eenmaal gemaakt.

Wijs jezelf daarin niet af. 

Uit de benauwdheid heb ik tot de HEERE geroepen,
de HEERE heeft mij verhoord en in de ruimte gezet.  (Psalm 118:5, HSV)

God geeft je ruimte. 

Ruimte om mens te zijn. Ruimte om te zoeken naar Hem.
Ruimte om te ontdekken dat jij, ondanks jouw omstandigheden, geliefd bent door God. Diep geliefd. In elk proces is God bij je. Hij geeft je ruimte om mens te zijn.

Geef die plant in de vensterbank water. Drink Zijn constante liefde voor jou op. Voel het zonlicht door de ramen je verwarmen en wees dankbaar voor de bank die je hebt, de koelkast die op de juiste temperatuur staat en het dak boven je hoofd. Dat is het begin van troost en nieuwe vrolijkheid vinden in je dag. 

God geeft je de kracht om niet op te geven.
En Hij moedigt jou aan. (naar Romeinen 15:5, BB)

Zullen we samen bidden?
‘U geeft mij ruimte. Bij U mag ik mens zijn. Uw goddelijke troost zal mij nieuwe kracht geven. Dank U wel. Amen.’