Durf jij in de zandbak?

Toen wij net verhuisd waren naar het bos, hadden we besloten dat we de tuin later zouden gaan inrichten. Als het dan toch nog geen tuin zou worden, wat dan wel? We huurden een shovel in, en deze groef een enorme kuil middenin de achtertuin. Voila! Een enorme zandbak van 10 bij 5 meter was het resultaat! Geweldig!

Wat doet een grote bak zand met een kind? Precies: het gaat er in rollen, springen, graven, kijken, en de wereld om je heen verdwijnt. 

Wat zou het voor jou en mij ook goed zijn om soms gewoon in een enorme zandbak te gaan zitten. Jij en het zand. De wereld en al zijn beslommeringen verdwijnen achter de horizon. Wat zou je maken? Een kasteel? Een gracht? Taartjes?

Juist het grote niets helpt om iets te creëren.

Elia zocht ook een grote zandbak op. De woestijn… Je leest erover in 1 Koningen 19.

Elia had een enorme overwinning behaald op de Baälpriesters met hun offers. Maar zijn overwinning betekende zijn eigen doodvonnis. Ze hebben het op zijn leven voorzien. Verlaten van alles en iedereen, met het gevoel dat hij zich voor niet zo hard heeft ingezet, gaat hij de woestijn in, zonder water en brood. Hij is er zo klaar mee. Dan reikt God Elia brood en water aan. Als een zachte bries komt God bij hem. Precies wat hij nodig had. 

Elia kan weer leven. Hij stapt vanuit de ‘zandbak’ zijn gewone leven in én ontmoet de oplossing: zijn nieuwe leerling, Elisa, die zijn missie zal gaan overnemen.

Durf jij vandaag in de ‘zandbak’ te gaan zitten? Voel Gods warmte en laat los wat je zo bezig houdt. In stilte gaat God jou voorzien van ‘water en brood’.

Je hebt niets nodig om juist tot iets te komen.

Ik wens je vandaag een ‘zanderige’ dag 🙂