Door wie laat jij je leiden?

Ik zat tegenover de medisch psychologe. Ze begeleidde mij nadat ik een hartstilstand had gehad en het revalidatieproces was begonnen. “Er komt een moment, waarop je dankbaar bent dat je dit meemaakt”, zei ze.

Boos was ik!

“Ik pas ervoor om lijden te verheffen tot een doel. Laat mij lekker licht leven. Ik lees wel een biografie, ik leef me wel in in andermans lijden. Dat lijkt mij een veel betere route om te leren…”

Maar ik kon mijn lijden niet ontkennen. En ik was bang! Heel bang, dat mijn hart ineens niet meer zou tikken.

Angst is als lopen door een vuur. Je voelt het. Je haren verschroeien en het doet pijn.

In mijn angst, riep ik uit: “Heer, met U ben ik niet bang.”

Kan dat samen gaan? Zeker. Je hart weet het, maar je gevoel spreekt dit tegen. 

Door wie laat jij je leiden? Wie mag je bij de hand pakken? 

“Als je door het vuur gaat, zul je niet verbranden. De vlammen zullen je niets doen. (…) Wees niet bang, want Ik ben bij je.” (Jesaja 43:2-5, BB)

Vuur is in de Bijbel een veelgebruikte metafoor voor lijden en pijn. Door het vuur gaan, betekent dat je door moeiten en beproevingen gaat. 

“Wees daar blij over, ook al wordt jullie geloof nu op allerlei manieren op de proef gesteld. Maar daardoor zal blijken of jullie geloof wel écht is. Echt geloof is kostbaarder dan zuiver goud. Goud wordt in het vuur zuiver gemaakt. Zo wordt ook jullie geloof door het ‘vuur’ van moeilijkheden zuiver gemaakt.” (1 Petrus 1:6-7, BB)

Zullen we samen bidden? “Heer, dwars door het vuur bent U erbij. Met U is elk onderdeel van mijn levensreis goud waard, ondanks alles en dankzij alles. Dank U. Amen.”

Lichter leven in tijden van lijden, lukt als je weet dat zuiver goud zichtbaar wordt.