Dit verhaal zal je niet koud laten…

Ik heb ooit het verhaal gelezen van een klein jongetje dat voortdurend te laat thuiskwam van school. Op een dag waarschuwden zijn ouders hem dat hij echt op tijd thuis moest zijn, maar hij kwam nog later thuis dan gewoonlijk. Bij het eten die avond keek de jongen naar zijn bord. Hij had slechts een sneetje brood en een glas water voor zijn maaltijd. Hij keek naar het volle bord van zijn vader, toen naar zijn vader, maar zijn vader bleef stil. De jongen voelde zich verpletterd.

De vader wachtte tot het kind de gevolgen van zijn fout begreep. Daarna legde hij het bord van de jongen voor zichzelf neer. Vervolgens nam hij zijn eigen bord, met vlees en aardappelen, legde het voor de jongen neer en glimlachte naar hem. Deze jongen groeide op en werd een man. Vandaag de dag zegt hij: “Wat mijn vader die avond heeft gedaan, zorgde ervoor dat ik begreep hoe God is.”

Dit verhaal is een prachtig beeld van ‘verlossing’. Dit woord komt van het Griekse woord ‘apolutrosis’, wat ‘een bevrijding na de betaling van losgeld’ betekent. In dit verhaal betaalt de vader de prijs door zichzelf zijn heerlijke maaltijd te ontzeggen om deze aan zijn zoon te geven. Op dezelfde manier betaalt Jezus door Zijn eigen positie in de hemel van zich af te leggen en aan ons geven, terwijl Hij onze ellende en zonde op Zich neemt. (Romeinen 3:23-24, BB)

Jezus hield zoveel van je dat Hij al je zonden droeg! In ruil daarvoor krijg jij de zekerheid van Gods vergeving en zegen.