De pracht van niets doen…

Zondag vond ik vroeger altijd de meeste saaie dag die er was. Het was een rustdag die naar mijn idee ook echt veel te rustig verliep.

In Exodus 20:8-11 lezen we: “Houd je aan de heilige rustdag. Die dag is voor Mij. Zes dagen mogen jullie werken. Maar de zevende dag is mijn heilige rustdag. Dan mag niemand werken.  (..)  Want in zes dagen heb Ik de hemel en de aarde gemaakt, met de zee en alles wat daarin leeft. Maar op de zevende dag was Ik klaar met werken. Die dag rustte Ik. Daarom heb Ik de zevende dag aangewezen als heilige rustdag. Die dag is van Mij.” (BB)

God noemt de rustdag een heilige dag. ’Heilig’ betekent ‘apart gezet’. Deze dag is dus anders dan andere dagen. Het tegenovergestelde van heilig is ‘profaan’. Dat betekent ‘gewoon’.

Als je rust, laat je los. Het helpt je om je ervan bewust te zijn dat je niet iemand bent door je prestaties, maar dat je kostbaar en waardevol bent, ook als je niets doet. God wil ons leren om uit genade te leven.

In het scheppingsverhaal lezen we dat God zélf rustte op de zevende dag. Hij zegende en heiligde die. Waarom zouden wij dat goede voorbeeld dan niet volgen?

God wil jou ook uitputting besparen. Hij houdt van je! Het gaat Hem aan het hart als jij zo opgejaagd bent en geen rust kunt vinden. Kies voor een dag van bezinning, rust en loslaten. Dat is zo goed voor je!

Zullen we samen een moment stil zijn en bidden? “Heer, het soms is zo onrustig in mijn hoofd. Wilt U mij helpen om tot rust te komen? Op dit moment wil ik alleen aan U denken. Ik zie voor mij hoe U mij vertelt dat U voor mij zorgt. Ik wil alles wat ik zo krampachtig in mijn handen vasthoud aan U geven. Alstublieft. Ik ben er zo klaar mee. Ik ben er zo moe van. Wilt U het een dagje voor mij dragen? In Jezus’ naam, amen.”

Ik wens je zo’n heerlijke rustige, zevende dag.

En God zag dat het goed was.